නිවෙසේ ලුණු පොල් කට්‌ට හිස්‌ නො කළ යුතුය. එය නිතරම ලුණුවලින් පිරී තිබිය යුතුය. ලුණු පොල්කට්‌ට මිදී ඇත්නම් එය සෞභාග්‍යය උදාකරන සංකේතයක්‌ ලෙස එදා අපේ ගැමියන් සලකන ලද්දේය. ළිප ළඟ තිබෙන ලුණු පොල්කට්‌ට නිවෙසේ සම්පතකි. ලුණු පොල්කට්‌ට මිදෙන්නේ ඉතාම කලාතුරකිනි.

සෑම නිවෙසකම ලුණු පොල්කටුව මිදෙන්නේ නැත. මෙය විරල ලක්‍ෂණයකි. මේ ලුණු පොල් කටුව මිදෙන්නේ යහපත් පරිසරයකය. නිවෙසේ සැමියා - බිරිය‍ දරුවන්ගේ හැසිරීම් රටාව කියාපාන හොඳම සංකේතයකි ළිප ළඟ තිබෙන ලුණු පොල්කට්‌ට. පොල්කටුවේ මඳක් ලොකුවට ඇති පිරිමි බෑය ලුණු පොල්කට්ට ලෙස ගන්නා ලදී. එයට ලුණු කැට දමා වතුර දමා පාවිච්චි කළ අතර එය තබා තිබුණේ ළිප ළඟ. ඒ වටේට ලුණු බැඳිලා. අද බොහෝ ගෙවල්වල ලුණු පොල්කටුව නැහැ. ඒ වෙනුවට තියෙන්නේ මේස ලුණු. ලුණු වතුර දැමූ වීදුරු බෝතලයක්. ඉස්සර වෑංජනයට දැම්මේ ලුණු වතුර. දැන් ලුණු කුඩු. වංගෙඩි,මෝල්ගස්, මිරිස් ගල දැන් ඇතැම් මුළුතැන්ගෙවල්වල නැති තරම්. ගෘහණියට ඒවා සමඟ හැප්පෙන්න වෙලාවක් නැහැ.

ලුණු පොල් කටුවේ දිය හිඳී යාමට ඉඩ නොතැබිය යුතු අතර අඹු සැමියන් හා ඇවැස්ස නෑනා මස්සිනා අතර හැර ගැහැනු පිරිමි අතින් අතට ලුණු නොදෙති. එසේ වූ විට ඊළඟ ආත්මයේ ඔවුන් අඹු සැමින් වන බව ගමේ ඇත්තෝ විශ්වාස කළහ. මේ විශ්වාසය නිසාම සිදු නොවිය යුතු සම්බන්ධයක් ඇතිවූ විට ඔවුන් එය හඳුන්වන්නේ ‘ලුණු ඉරණම’ කියා ය.